Water is overal. Het stroomt letterlijk door ons lijf. Elk van ons heeft watermoleculen in zich die ooit door dino’s zijn gedronken, over de zeebodem zijn gespoeld en als regen zijn neergevallen. We zijn diep verbonden met water – het is ons, en wij zijn het. Toch is (toegang) tot schoon water en wateveiligheid niet vanzelfsprekend. Een verkenning van mogelijke toekomsten.

Ik zie het voor mijn ogen gebeuren. De ene vrouw verandert in een slechtvalk. De ander in een boom, een derde in een bever. De man blijft een man - uit de toekomst. In mijn workshops vinden dit soort metamorfoses zo vaak plaats dat ik er niet meer van opkijk. Je kunnen verplaatsen in een ander, mens of niet-mens, is essentieel voor toekomstdenken.

Er lijkt weinig ‘natuurlijks’ aan het complexe netwerk van 1,75 miljoen kilometer ondergrondse infrastructuur dat zich onder Nederland uitstrekt. De ondergrond is geen ongerepte wildernis, maar een hightech ecosysteem. De uitdaging: hoe kunnen we de bestaande complexiteit omarmen én tegelijkertijd verduurzamen? Dit vraagt om een fundamenteel andere kijk: de ondergrond niet als een passieve ruimte, maar als een dynamisch, relationeel systeem.

Elke keer als iemand, een kind, een beleidsmaker, een cultuureducator of ecoloog een toekomstverhaal maakt, wordt een zaadje gepland.

In de nieuwste editie van COMPASS magazine, gepubliceerd door de Association of Professional Futurists (APF), staan de stemmen van vrouwen, in het bijzonder die uit het mondiale Zuiden, centraal. Deze uitgave is het resultaat van een speciale samenwerking tussen APF en Women Who Future(s).

Het is een slechte week voor het klimaat. Klimaatontkenner Donald Trump is verkozen tot president. Premier Dick Schoof laat verstek gaan op de klimaattop in Azerbeidzjan vanwege de rellen in Amsterdam, terwijl in het land in Sudan door hevige regens het land overstroomt en zich vermengt met olie van een gebroken pijplijn. Tijdens de conferentie Alice in Waterland verkennen waterschappers, aangemoedigd door de toekomstecoloog, de toekomst door de ogen van een fuut. Dit brengt me bij de vraag: hoe kijken we naar de toekomst? Door wiens ogen kijken we wel en door wiens ogen niet?

Water is overal om ons heen. Wij bestaan voor zo’n 60% uit water. We worden geboren uit water. Voor zo iets belangrijks, zorgen we slecht voor water. Europa kampt met complexe wateruitdagingen, die in de toekomst alleen maar groter worden. Future Lives of Oceans and Waters (FLOW) is Europees programma dat jongeren uit heel Europa samenbrengt om hun visie om oplossingen en ‘blueprints’ te formuleren met uitvoerbare strategieën.

Steden worden vaak gezien als een puur menselijk domein, maar wat als we deze plekken opnieuw vormgeven als een natuurgebied? Toekomstdenken en storytelling vanuit meer-dan-menselijk perspectief zijn krachtige tools om andere perspectieven mee te nemen in het het ontwerp van steden.

Stel je een wereld voor waarin elke geboorte een positieve ervaring is. Ik startte het internationale project Birth Futures in 2022 om de geboortezorg samen met verloskundigen en jonge ouders te herontwerpen. Hoe zou het zijn om te bevallen met technologie die fysiologische geboorte ondersteunt? Hoe zou het zijn als de hele gemeenschap betrokken is bij de ontwikkeling van nieuw leven? Welke rol heeft technologie als holografie en AI? In de Birth Futures zine delen we toekomstscenario’s die zijn gemaakt met verloskundigen en jonge ouders in Peru, India en Nederland.

Milan Design Week 2024 stond in het teken van "Materia Natura". Ontwerpers werden uitgedaagd om met natuurlijke materialen en duurzaam design te werken. Hier zijn drie trends die echt indruk maakten.

We hakken bomen om en noemen iemand die daar om huilt irrationeel. Maar juist het omhakken van bomen is irrationeel. Lees over biomimicry in duurzame innovatie.

In een wereld vol crises en uitdagingen, zijn er gelukkig ook hoopvolle initiatieven die de weg wijzen naar een betere toekomst. Trend- en toekomstonderzoeker Frederique Hamelink deelt in dit artikel vijf inspirerende voorlopers die toekomstdenken op de agenda zetten en werken aan broodnodige systeemverandering.

Hoe ziet samenwerking er uit als we ons laten inspireren door de natuur? Als we leren van ondergrondse schimmelnetwerken, bosbranden en bomen? Op donderdag 29 januari mocht ik een keynote lezing verzorgen voor Groenpact, de netwerkorganisatie voor het groene domein.

In een wereld die steeds complexer wordt en waarin de effecten van klimaatverandering, ecologische verwoesting en sociale ongelijkheid steeds duidelijker worden, is het tijd om na te denken over nieuwe manieren van economisch denken.

Kunstmatige intelligentie (AI) geïntegreerd in de natuurlijke habitat, kan dat? Als we AI bouwen vanuit een raamwerk van verwantschap en empathie, zouden we er dan nog steeds bang voor zijn?

In een wereld waarin onze interacties met de natuur en het milieu steeds belangrijker worden, is het van cruciaal belang nieuwe samenwerkingsvormen te verkennen. De 'zoöp' is zo'n initiatief dat opvalt, omdat het menselijke en niet-menselijke gemeenschappen met elkaar verbindt en de toekomst vormgeeft met duurzaamheid en ecologische groei als speerpunten.

Kunstmatige intelligentie, mentale crises, neurotechnologie en steeds geavanceerdere precisiemedicijnen veranderen het landschap van de mentale gezondheidszorg. Tijdens de Psycholoog van de Toekomst-conferentie in het Werkwarenhuis Den Bosch op 16 januari 2024 doken psychologen van de Open Universiteit diep in de toekomst.

Wanneer we ons losmaken van natuurlijke cycli, ruilen we verbondenheid in voor comfort. Onze ontkoppeling van de natuurlijke cycli en seizoensperikelen stelt ons in staat om te groeien en consumeren ver voorbij de draagkracht van het ecosysteem van onze planeet. Kan een zogenaamde ecologische kalender ons naderbij de natuur (waar we een onderdeel van zijn) brengen?

Stel je een wereld voor waarin de gezondheidszorg draait om mensen, waarin autonomie en vakmanschap centraal staan, en waarbij de focus ligt op zorgverlening van hoge kwaliteit in plaats van op bureaucratische rompslomp. Deze visie wordt werkelijkheid dankzij Buurtzorg, een thuiszorgorganisatie in Nederland die het traditionele managementdenken achter zich heeft gelaten en in plaats daarvan een gedecentraliseerd, mensgericht model heeft omarmd.