We hebben een nieuwe manier nodig om toekomstbestendigheid te kaderen. Niet als een methode om alles wat we hebben te redden, maar als een manier om weg te doen wat ons niet langer dient: en eentje die vergankelijkheid en zelfs de door omarmt.

Ik ben bezig met de ontwikkeling van iets wat ik 'Futures Ecologies' noem, toekomstscenario’s die ontwikkeld zijn door de lens van ecologie. Het is een benadering die methodes uit de ecologie, speculatief ontwerp en storytelling combineert om zo levendige en concrete beelden van de toekomst te creëren.

Ik ben ervan overtuigd dat kinderen essentieel zijn in het vormgeven van onze toekomst. Niet alleen omdat zij de toekomst zijn, maar vooral omdat kinderen in staat zijn buiten bestaande kaders te denken en dromen en dit hebben we als samenleving broodnodig.